|
“Τελικά, θα πρέπει να στειρώνουμε τα θηλυκά πριν να μπουν στην εταιρεία μας…” είπε ο Marketing Director στον CEO και ξέσπασαν σε γέλια. Αυτό συνέβη πολλά χρόνια πριν (ή σε μία άλλη ζωή;), στην πολυεθνική εταιρεία, στην οποία είχα το ρόλο της HR Director.  Ήμασταν σε μία συνάντηση οι τρεις μας, όπου τους είχα παρουσιάσει τα βιογραφικά από τις 2 τελικές υποψήφιες για τη θέση της Marketing Manager: η μία 31 ετών και η άλλη 36, και οι δύο ανύπαντρες. Το κύριο θέμα της συζήτησης δεν ήταν για τα προσόντα τους, αλλά για το ποια από τις 2 είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να παντρευτεί και να μείνει έγκυος πρώτη. Ήταν αρκετά κουραστικό να καταλήξουν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα κι έτσι, μετά από πολλή ταλαιπωρία σκέψης και διαπραγμάτευσης, έπεσε η παραπάνω πρόταση στο τραπέζι… Κι εγώ δε μίλησα. Δε σηκώθηκα να φύγω από αυτό το δωμάτιο, από αυτή την εταιρεία, από αυτή τη ζωή. Κι ακόμη μέχρι σήμερα το μετανιώνω, που δεν το έκανα νωρίτερα. Έπρεπε να συμβούν πολλά ακόμη παρόμοια περιστατικά –προσβλητικά, απαξιωτικά, μειωτικά της δικής μου αξιοπρέπειας και των συναδέλφων μου– για να πάρω την απόφαση να αφήσω μία καλοπληρωμένη, ακόμη και για τα δεδομένα της κρίσης, θέση και να αρχίσω από την αρχή.
Όπως κι έγινε. Κι αυτή τη φορά, τώρα που πραγματικά αγαπώ αυτό που κάνω, δίνω αξία και σε άλλους ανθρώπους. Τους δείχνω με το παράδειγμά μου ότι γίνεται και ότι μπορεί ο καθένας να το κάνει και τους διδάσκω το πώς να το κάνουν κι εκείνοι. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον συνεργάτη μου, τον Ζαχαρία Πολυμενάκο, που είχε κι αυτός μία παρόμοια πορεία με τη δική μου.
Δεν είναι εύκολο να ξαναρχίζεις. Έχεις απέναντί σου πολλούς, που οτιδήποτε σου πουν, θα αρχίζει με τη λέξη ΔΕΝ: “δε γίνεται, δεν είναι ασφαλές, δεν είσαι πια νέα/ος, δεν είσαι μόνη/ος σου, έχεις κι άλλους να σκεφτείς, δε θα τα καταφέρεις, δεν έχεις τα λεφτά που χρειάζονται, δεν, δεν, δεν….”. Το μόνο σίγουρο “δεν” είναι αυτό με το οποίο ξεκίνησα την προηγούμενη παράγραφο, όλα τα ξέχνα τα. Ναι, δεν είναι εύκολο. Αλλά ξέρεις κάτι; ΤΙΠΟΤΑ που αξίζει δεν είναι εύκολο. Και δεν αξίζει να ζήσεις τη ζωή σου, γνωρίζοντας ότι είχες το θάρρος να κυνηγήσεις το όνειρό σου; Να ζήσεις σύμφωνα με τις δικές σου αξίες και όχι με αυτά που μια ζωή σου έλεγαν οι άλλοι –κι ας ήταν καλοπροαίρετα, συνήθως είναι– το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Δεν αξίζει να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου, να δεις τι πραγματικά μπορείς να καταφέρεις, κι όχι απλώς να το φαντάζεσαι ή να το ονειρεύεσαι; Και μπορείς. Γιατί είσαι δημιουργός. Φτιάχνεις πράγματα με τα χέρια και τη φαντασία σου, που τα αγαπάς και θέλεις να τα αξιοποιήσεις. Η δύναμη που σου δίνει αυτή η αγάπη, να ξέρεις ότι είναι πολύ ισχυρότερη από το φόβο που σε κρατάει πίσω. Και αν την απελευθερώσεις, θα σε οδηγήσει σωστά. Και πρόσεξε: δε λέω να παρατήσεις τη δουλειά σου (όχι ακόμη τουλάχιστονJ) ή να πας “στα τυφλά” να προσπαθείς διάφορα πράγματα ή να κάνεις αποσπασματικές κινήσεις. Όλα αυτά μπορεί να αποδώσουν μεν, αλλά μόνο μετά από πολύ χρόνο, λάθη, κούραση και πολλά έξοδα. Χρειάζεσαι κάποιον να σου δείξει το σωστό τρόπο, το σωστό δρόμο, τη σωστή μέθοδο για να μεγιστοποιήσεις τις πιθανότητες επιτυχίας στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα. Είμαστε το ζωντανό παράδειγμα. Μέσα σε 3 μόλις χρόνια, το έχουμε κάνει πράξη, όχι μόνο για εμάς τους ίδιους, αλλά για πάνω από 1.100 άτομα σε όλη την Ελλάδα –και εκτός Ελλάδος πλέον. Μπορείς να μάθεις πώς μπορείς κι εσύ να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα: να κερδίζεις τη ζωή σου, κάνοντας μία δουλειά που αγαπάς. Έλα στο νέο μας χώρο, είτε με φυσική παρουσία είτε διαδικτυακά, για να κάνεις κι εσύ μία νέα αρχή! Ιφιγένεια Χριστοδουλίδου Συνιδρυτής του Creative Bizlab      
|
Creative
|
RSS Feed
